Ξεκίνημα της ομάδας μελέτης αρχαίας όρχησης

Αγαπητοί φίλοι και μέλη της ομάδας,
ξεκινάμε τις ερευνητικές συναντήσεις και τα μαθήματα από αυτήν την εβδομάδα.
Θα χαρούμε να σας έχουμε κοντά μας για την ερευνητική παρουσίασή μας καθώς και για την ενημέρωσή σας για τα νέα προγράμματα και τις δυνατότητες συμμετοχής σας σε αυτά.
(Ενημερωθείτε για τις έως τώρα δράσεις μας στον επισυναπτόμενο σύνδεσμο:
οι δράσεις μας έως τώρα )

ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΡΧΗΣΗΣ                       

 ΤΟΥ ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟΥ «ΔΟΡΑ ΣΤΡΑΤΟΥ»

4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012 - ΠΕΜΠΤΗ - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΛΕΣΧΗ

 

- Ιπποκράτους 15, 4ος όροφος

       και ώρα 15.30

                                                               
Την πρώτη Πέμπτη του Οκτωβρίου ξεκινά τις συναντήσεις της η ερευνητική ομάδα της αρχαίας όρχησης με την παρουσίαση του θέματος : "Επιβιώσεις στοιχείων του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος στη Χριστιανική λειτουργική πράξη" με τον Στάθη Βαρλάμο.

                                                   ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η Χριστιανική Τέχνη αποτέλεσε τη φυσική συνέχεια της Τέχνης του Ελληνορωμαϊκού κόσμου, αναπαράγοντας και εξελίσσοντας τις ίδιες φόρμες και χαρακτηριστικά, αυτή τη φορά με κινητήρια δύναμη και κίνητρο την νέα τότε Χριστιανική θρησκεία, που αντικατέστησε σταδιακά μέχρι το τέλος του αρχαίου Ελληνορωμαϊκού κόσμου τις παλαιότερες παγανιστικές θρησκείες. Ειδικότερα, όλες σχεδόν οι Τέχνες (Αρχιτεκτονική, Ζωγραφική, Γλυπτική, Μουσική, Λογοτεχνία κ.α.) στα χέρια πλέον Χριστιανών εκφραστών συνέχισαν να εξελίσσουν τα μοτίβα που κληρονόμησαν, επιτυγχάνοντας μια νέα δημιουργική σύνθεση του παλιού με το καινούριο.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η τέχνη του Δράματος, όπως διαμορφώθηκε αρχικά στην Ελλάδα των Κλασσικών Χρόνων και εξελίχθηκε αργότερα στην Ελληνιστική-Ελληνορωμαϊκή περίοδο, αν και απώλεσε τον αρχικό κύριο προορισμό της δηλαδή την λατρεία του Διονύσου, εντούτοις τα κύρια στοιχεία των μορφών έκφρασής της επιβίωσαν στην λειτουργική πράξη της Χριστιανικής Εκκλησίας, ήδη από τις απαρχές της στα πρώτα μ.Χ. χρόνια. Αποκορύφωμα και επίκεντρο της Χριστιανικής λειτουργικής πράξης ήταν και είναι μέχρι σήμερα η Θεία Ευχαριστία, η διηνεκής Αναίμακτη Λογική Θυσία του Υιού του Θεού, του Ιησού Χριστού. Στις φόρμες πάνω στις οποίες εκφράζεται, συναντούμε επιβιώσεις της Πράξης του Αρχαίου Δράματος σε πολλαπλά επίπεδα (αρχιτεκτονική διαμόρφωση του Χριστιανικού ναού ως "σκηνής", μουσική, προσωδία, ποίηση, ύπαρξη "χορού" χωρισμένου σε δεξί και αριστερό ημιχόριο, "διάλογος" μεταξύ του "Υποκριτή/ων" (Ιερέα/ων) και του χορού, δραματικού χαρακτήρα αναπαράσταση γεγονότων, χρήση "στολών" και άλλων εξωτερικών αισθητών στοιχείων.. Έτσι, όπως άλλοτε στο αρχαίο Δράμα, έτσι και στην Χριστιανική Θεία Ευχαριστία, βλέπουμε να ξετυλίγεται μέχρι και σήμερα μπροστά μας "...μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας....", η οποία με την συνδυασμένη χρήση λόγου, ποίησης, μουσικής και γιατί όχι όρχησης (ή παρόρχησης θα λέγαμε καλύτερα) κορυφώνεται με την μυστηριακή τέλεση της Αναίμακτης Θυσίας του Θεανθρώπου Χριστού, "δι’ ελέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν" όλων όσων μετέχουν και γίνονται κοινωνοί.

Λίγα λόγια για τον εισηγητή

Ο Στάθης Βαρλάμος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Σπούδασε Θεολογία και Ιστορία - Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κατά την διάρκεια των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών του ασχολήθηκε και εξειδικεύτηκε στο αντικείμενο της Χριστιανικής και Βυζαντινής Τέχνης. Ως προπτυχιακός και μεταπτυχιακός φοιτητής έχει λάβει μέρος σε προγράμματα και δραστηριότητες στο αντικείμενο της Χριστιανικής και Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης, ενώ σήμερα υπηρετεί ως Διοικ. Υπάλληλος της alma mater του, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.